چارلز کورآ در سال ۱۹۳۰ در حیدر آباد هند متولد شد و تحصیلات خود را در دو دانشگاه می شی گان و انستیتو تکنولوژی ماساچوست به دست آورد و سپس دفتر شخصی اش را در بمبئی تاسیس نمود. کارهای کورآ در هند یک پیشرفت، درک و هماهنگی ظریف با معماری معاصر دارد که در عین حال به هیچ عنوان غربی نیست و در کارهای اول خود سعی داشت در محیط پیرامونی مدرن جایگاه کارهای خودش را کشف کند. وی همچنین در کارهایش سعی در جستجوی جوابی به مشکلات جهان سومی نیز داشت.
بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ کورآ کارهای بزرگتری انجام داد و سبک معماری اش به "معماری سمبولیک" نزدیکتر شد و توانست در سال ۱۹۸۴ جایزه رویال گلد مدال ریبا و در سال ۱۹۹۰ مدال آلتو و مدال گلد یو آی آ را از آن خود نماید. در سال ۱۹۹۴ نیز جایزه ایمپریال ژاپن و در ۱۹۹۸ جایزه معماری آقا خان را دریافت کرد.
در چهار دهه اخیر کورآ کارهای پیشتازی در زمینه مشکلات شهری و پناهگاههای کم قیمت در جهان سوم انجام داده است. در واقع کورآ جزو معدود معماران معاصریست که کارهایش نه تنها به مشکلات معماری بلکه به طرح شهری و خانه داری کم قیمت می پردازد.
کارهای معماری کورآ در مجلات و کتابهای معماری بسیاری چاپ شده است او در دانشگاه های هندی و خارجی از جمله دانشگاه هاروارد، پن، تولین و دانشگاه واشنگتن تدریس کرده و Sir Banister Fletcher Professor در شهر لندن و Albert Bemis Professor در MITو Jawaharlal Nehru Professor در کمبریج بوده است.

برخی افتخارات چارلز کورآ:

دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه می شی گان 
_ کسب جایزه رویال گلد مدال ریبا
– کسب مدال آلتو
_ کسب مدال گلد یو آی آ را
– دریافت جایزه ایمپریال ژاپن
_  دریافت جایزه معماری آقا خان

برخی آثار چارلز کورآ: 

_ Tube houses in Ahmedabad, 1961-62
_ India pavilion in Osaka, 1969
_ Champalimoud Centre in Lisbon, 2007
_ British council in Delhi, 1987-92
_ ECIL Office complex in Heydarabad, 1965-68
_ LUCAA in Pune, 1968-92
_ Twin Houses in Bhavnagar, 1959-60
_ GUN House in Ahmedabad, 1960-62